Elsa Louserna

 รอนแรมมาเนิ่นนานเพียงหนึ่งใจ  Rxnræm mā neìnnān pheīyng h̄nụ̀ng cı  กับทางที่โรยเอาไว้ด้วยขวากหนาม  Kạb thāng thī̀ roy xeā wị̂ d̂wy k̄hwākh̄nām  ถูกแหลมคมทิ่มแทงจนมันแทบจะทนไม่ไหว  T̄hūk h̄ælmkhm thìmthæng cn mạn thæb ca thn mị̀ h̄ịw  ชีวิตทำไมยากเย็นขนาดนั้น  Chīwit thảmị yākyĕn k̄hnād nận  สองมือจะมีเรี่ยวแรงขนาดไหน  S̄xng mụ̄x ca mī reī̀ywræng k̄hnād h̄ịn  แต่หัวใจของคนยังยืนยันจะไม่ถอดใจ  Tæ̀ h̄ạwcı k̄hxng khn yạng yụ̄nyạn ca mị̀ t̄hxd cı  ในค่ำคืนที่ฟ้านั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้ ฉันยังคงก้าวไป  Nı kh̀ảkhụ̄n thī̀ f̂ā nận mị̀mī dāw xyū̀ trng nī̂ C̄hạn yạng khng k̂āw pị  ยังคงมีรักแท้เป็นแสงนำไปในคืนที่หลงทาง  Yạng khng mī rạk thæ̂ pĕn s̄æng nả pị nı khụ̄n thī̀ h̄lng thāng  วันเวลาไม่เคยจะหยุดเดินอย่างไร  Wạn welā mị̀ khey ca h̄yud dein xỳāngrị  เราคงต้องเดินไปกับมันเก็บทุกความผิดพลั้ง  Reā khng t̂xng dein pị kạb mạn kĕb thuk khwām p̄hid phlậng  เป็นคำเตือนให้เราเข้าใจ  Pĕn khả teụ̄xn h̄ı̂ reā k̄hêācı  ชีวิตเริ่มตรงที่คำว่าฝ่าฟันขอเพียงใจเรา  Chīwit reìm trng th

เหงา หัวใจ จนอาจจะหนาว ข้างกายรู้สึกปวดร้าว H̄engā h̄ạwcı cn xāc ca h̄nāw k̄ĥāng kāy rū̂s̄ụk pwdr̂āw จนมันคิดล่องลอยออกไปแสนไกล Cn mạn khid l̀xng lxy xxk pị s̄æn kịl พอเวลาเย็นๆ กลางคืนทีไร Phx welā yĕn«klāngkhụ̄n thī rị ใจที่มีแต่เงา ก็เหงามากมาย Cı thī̀ mī tæ̀ ngeā k̆ h̄engā mākmāy ถ้าเธอเคยรู้สึกแบบนี้ ก็โปรดตั้งใจฟัง T̄ĥā ṭhex khey rū̂s̄ụk bæb nī̂ K̆ pord tậngcı fạng แค่อยากให้เพลงของฉัน นั้นทำให้เธอสบายใจ Khæ̀ xyāk h̄ı̂ phelng k̄hxng c̄hạn Nận thảh̄ı̂ ṭhex s̄bāycı ลองหลับตาลงซักครั้ง ก็จะเห็นฉันไม่จากไปไหน Lxng h̄lạbtā lng sạk khrậng K̆ ca h̄ĕn c̄hạn mị̀ cāk pị h̄ịn ลองหลับตาลงซักครั้ง ก็จะเห็นฉันไม่จากไปไหน Pldpl̀xy khwām h̄e ngā cĥā« S̄ūd lm h̄āycı thī̀ mī kh̀ā ก็จะรู้ว่าฉันนั้นพร้อม ยืนอยู่ข้างเธอ โอ้ว K̆ ca rū̂ ẁā c̄hạnnận phr̂xm yụ̄n xyū̀ k̄ĥāng ṭhex xô w เหงาที่ใจ จนอาจจะท้อ H̄engā thī̀ cı cn xāc ca tĥx มืดเกินจนเปลี่ยวอยากขอ Mụ̄d kein cn pelī̀yw xyāk k̄hx อยากจะขอให้ใครจูงมือ ข้างกาย Xyāk ca k̄hx h̄ı̂ khır cūngmụ̄x